De Zeelandbrug werd gebouwd in de context van de Deltawerken, maar was een zelfstandig initiatief van de Provincie Zeeland. Men wilde niet wachten op de geplande afsluiting van de Oosterschelde en koos voor een snelle verbinding om de regio economisch en sociaal beter te ontsluiten.
Bij de opening door koningin Juliana was de brug een symbool van vooruitgang en verbondenheid.
Met een totale lengte van 5022 meter was de Zeelandbrug bij de opening op 15 december 1965 de langste brug van Europa.
De brug bestaat uit 54 pijlers en 52 overspanningen van 95 meter, plus een beweegbaar basculegedeelte voor de scheepvaart.
De constructie is uitgevoerd in voorgespannen beton, een moderne techniek voor die tijd.
De brug werd gebouwd tussen 1963 en 1965 en het werk werd uitgevoerd door de Combinatie Brug Oosterschelde. Bij Kats werd een werkhaven ingericht waar de betonnen brugdelen werden vervaardigd en met drijvende bokken op hun plaats werden gezet.
Het hoogste punt van de brug ligt ongeveer 17 meter boven NAP, wat een indrukwekkend uitzicht biedt over Nationaal Park Oosterschelde. Sinds 2015 is de Zeelandbrug aangewezen als rijksmonument, vanwege haar architectonische en historische waarde.